The exhibition should be interpreted also in this context. If we need to talk about content, it is the rejection of a preconceived shared meaning or a concept from the beginning of the project. Therefore, the works are placed improvisationally and exist primarily for themselves. The project envisions them being together without losing their autonomous positions.
This group work brought the title "Karışık İşler" along with its harmonious "disharmony." In the "garage" in Ankara, the artists maintained their individuality while successfully integrating with the space, turning it into a single installation. While the title carries the meaning of difference in Turkish, it also expresses an inextricability. Of course, it can also be read as irony.
"Karışık İşler/Imbroglio" expands with the participation of a new artist, experiencing the space of "5533" at IMÇ, Istanbul this time.
----
Eğer bir içerikten söz etmek gerekirse, o da projenin, baştan itibaren kurgulanmış ortak bir anlamı veya bir konsepti reddetmesidir. Bu yüzden işler doğaçlama yoluyla yerleştiriliyor ve öncelikle kendileri için varoluyorlar. Proje onların özerk duruşlarını kaybetmeden bir arada olmalarını öngörüyor. Bu gurup çalışması uyumlu „uyumsuzluğu“ ile „karışık işler“ başlığını getirdi beraberinde. Ankara „garaj“ da sanatçılar özgünlüklerini korurken, mekanla bütünleşmeyi başarmış ve onu tek bir yerleştirmeye dönüştürmüşlerdi.
„Karışık İşler/Imbroglio“ yeni bir sanatçının katılımı ile genişleyerek bu kez İstanbul IMÇ'de „5533“ün mekanını deneyimliyor.